Vooroordelen over Homeschooling

Homeschooling is een onderwijsmethode die vaak wordt omgeven door kritiek en vooroordelen. Mensen hebben vaak onjuiste aannames en vooroordelen over de effectiviteit, sociale aspecten en de bekwaamheid van ouders om les te geven. In dit artikel zullen we enkele veelvoorkomende kritieken en vooroordelen bespreken en voorzien van informatie, argumenten en een vleugje humor om ze aan te pakken. Dus laten we duiken in de wereld van homeschooling en deze vooroordelen eens onder de loep nemen!

"Homeschoolers hebben geen sociale vaardigheden"

Het is een veelvoorkomend misverstand dat homeschoolers geïsoleerd zijn en geen sociale vaardigheden ontwikkelen. In werkelijkheid biedt homeschooling tal van mogelijkheden voor sociale interactie. Kinderen kunnen deelnemen aan buitenschoolse activiteiten zoals sportteams, kunst- en muzieklessen, en gemeenschapsprojecten. Daarnaast zijn er homeschoolinggemeenschappen en coöperatieve leergroepen waarin kinderen samenwerken, vriendschappen sluiten en sociale vaardigheden ontwikkelen. Bovendien biedt de flexibiliteit van homeschooling de kans om sociale interactie te hebben met mensen van alle leeftijden in diverse omgevingen, wat juist kan leiden tot een breder begrip van de samenleving.

Want hoe representatief is het grootste deel van je jonge leven doorbrengen in een klaslokaal met 25 leeftijdsgenoten en 1 lerares/leraar van 20+ jaar ouder voor dat wat ze in de echte buitenwereld zullen ervaren? 

“Ouders zijn niet gekwalificeerd om les te geven”

Goed, laten we vooropstellen dat iedereen die dit leest – ja, jij ook – nu tenminste 1 persoon uit je omgeving in het hoofd heeft die ook daadwerkelijk totaal ongeschikt is hiervoor ;). Dat even terzijde…

Een veelgehoorde kritiek is dat ouders niet gekwalificeerd zijn om les te geven. Hoewel ouders misschien geen formele onderwijsachtergrond hebben, zijn zij wel de beste experts als het gaat om de behoeften en interesses van hun kinderen. Bovendien hebben ouders toegang tot een overvloed aan leermiddelen, educatieve programma's en online cursussen die hen kunnen ondersteunen bij het lesgeven. Daarnaast kunnen ouders zich ook bijscholen en deelnemen aan workshops of trainingen om hun onderwijsvaardigheden te verbeteren. Het lesgeven aan je eigen kinderen is een unieke kans om een persoonlijke en op maat gemaakte leerervaring te bieden.

Overigens denk ik wel dat we verder moeten kijken dan IQ. Kun je het mentaal ook aan? Kun je het emotioneel aan? Heb je zelf de ‘ruimte’ in je hoofd en lijf om 24/7 met je kinderen te zijn? Kun je de onzekerheid aan rondom het ‘goed opleiden’ van je kind(eren)?

Kan je relatie het dragen of geeft het te veel druk waardoor er onnodige spanningen komen?
 Er is in mijn ogen veel meer in overweging te nemen, dan kennisoverdracht alleen.

Want laten we wel zijn, kennis is het probleem niet, alles is overal te vinden qua informatie en kennis. Het is ook hoe het overgebracht wordt, wie jij bent als mens en voorbeeld, jouw communicatievaardigheden drukken een stempel op de kinderen.

Andersom geldt wat mij betreft ook: Leraren kunnen dan een diploma hebben, maar zijn ze communicatief, qua emotie-regulatie, hoe ze in het leven staan en de visies die ze overdragen, wel echt het voorbeeld waar we ons kind mee groot willen laten worden?

Veel om over na te denken.

“Homeschoolers missen de ‘echte’ schoolervaring”

Laten we beginnen met de basisschoolervaringen die ik zelf nog onthouden heb:

1. Ik werd gepest omdat ik vroeg borsten kreeg en in het fietsenhok zat een jongen aan mijn borsten wat ik vreselijk vond.
2. Ik zat niet op korfbal en werd met name daardoor nooit echt als volwaardig gezien door bepaalde groepjes. Waardoor ik soms mocht meespelen maar als er teveel waren moest ik weg. Ik mocht soms wel en soms niet meedoen, afhankelijk van de ‘goedkeuring’ van 1 specifiek kind uit de klas.
3. Ik werd door datzelfde groepje uit de playbackshow gezet – er waren 6 meiden en maar 5 spice girls. Omdat ik niet op korfbal zat moest ik dan maar weg.
4. Ik vond buiten spelen en paardrijden leuker hoewel leren me makkelijk afging. Ondanks dat ik goed scoorde werd ik beoordeeld als meisje dat vooral buiten was en kreeg het advies voor het laagste vervolgonderwijs (wat m’n moeder niet een goed idee vond waardoor ik op de HAVO kwam, wat beter paste).
5. Ik heb op de basisschool een actieve afkeer van sport ontwikkeld door de sportdagen en verplichte dingen die ik niet wilde doen met gym. Pas later in mijn 20-er jaren ontdekte ik (opnieuw) de fun van bewegen.

Aan de basisschool heb ik niet perse leuke of goede herinneringen.

Aan de HAVO, paardenhouderij opleiding en voeding&dietetiek opleiding die in de jaren volgden heb ik vooral de volgende herinneringen

1. Op de paardenhouderij opleiding kreeg ik meerdere keren een 10 enkel en alleen omdat ik projecten op de afgesproken datum inleverde… het was zo beroerd met het commitment daar dat je niks anders hoefde te doen dan ‘op tijd zijn’ en dan scoorde je dus hoog.
2. Zeker de voeding&dietetiek vond ik grotendeels zonde van m’n tijd want ik kan het 4x zo snel allemaal maar moet wel alle lessen volgen. Efficiëntie werd er afgestraft (‘dan doe je het nog maar een keer’) wat eigenlijk heel kwalijk is bij nader inzien.
3. Ik leerde zeer creatief omgaan met lessen overslaan op zo’n manier dat ik net precies genoeg op school was om niet op te vallen maar vaak de vraag te krijgen van studiegenoten ‘waar was je nu weer?’. (Antwoord: Ik was thuis, mijn paardenbedrijf verder aan het uitbouwen en runnen. Die efficiëntie liet me 2 fulltime dingen tegelijk doen ;) ).
4. 96,3% van alles dat ik er leerde was enkel de theorie van vakken – die ik vaak niet zinvol vond en nu niet meer gebruik. En ik leerde nagenoeg niks over geld verdienen, financiële vrijheid, relaties, communicatie, spiritualiteit, moestuinieren, handig worden in en om het huis en andere zeer praktische levensvaardigheden.

Ondanks dat ik enorm van leren houd en nog altijd letterlijk dagelijks leer en vele opleidingen volg voor de fun. Vind ik nu, en vond ik toen al, het gekaderde een enorme beperking en verspilling van mijn tijd en leven. Simpelweg omdat efficiëntie niet werd beloond (door bijv meer te mogen leren/andere boeken te krijgen/meer uitdaging).

Ik denk dat ik dat onze jongens ook met name mee wil geven: Eigen tempo volgen. Het is zo jammer (vind ik) als je ergens een enorme interesse in hebt, dat volledig wilt omarmen en erin wilt duiken, maar die ruimte niet gegeven wordt.

Vaak wordt beweerd dat homeschoolers de ‘echte’ schoolervaring missen, zoals schoolreisjes, schoolfeesten en dagelijkse interactie met leeftijdsgenoten. Maar homeschoolers hebben juist de vrijheid om hun leerervaringen buiten het traditionele klaslokaal te creëren. Ze kunnen excursies maken naar musea, natuurparken, bibliotheken en andere educatieve plaatsen. Daarnaast kunnen homeschoolers ook deelnemen aan gemeenschapsactiviteiten, vrijwilligerswerk doen en betrokken zijn bij buitenschoolse programma’s om waardevolle sociale en leerervaringen op te doen. Het is belangrijk om te beseffen dat de ‘echte’ schoolervaring niet beperkt is tot de muren van een schoolgebouw.

“Homeschooling leidt tot isolement”

Een ander veelvoorkomend vooroordeel is dat homeschooling leidt tot isolement. Dit is echter niet het geval mits de ouder zorgt voor goede activiteiten buitenhuis. Homeschoolers hebben toegang tot een levendige gemeenschap van andere homeschoolinggezinnen. Er zijn tal van homeschoolinggroepen, coöperatieve leergroepen en sociale clubs waar kinderen regelmatig samenkomen voor educatieve en sociale activiteiten. Bovendien kunnen homeschoolers deelnemen aan buitenschoolse activiteiten zoals sportteams, kunstgroepen en muzieklessen, waardoor ze regelmatig contact hebben met leeftijdsgenoten. Het is aan ons als ouders om die opties te vinden en aan te bieden.

"Kinderen missen academische kansen"

Een veelgehoorde kritiek is dat homeschoolers academische kansen missen. Echter, homeschooling biedt juist flexibiliteit en individualisering van het onderwijs. Kinderen kunnen hun eigen tempo volgen en zich verdiepen in onderwerpen die hen interesseren. Ze hebben de vrijheid om te leren op een manier die het beste bij hen past. Daarnaast hebben homeschoolers toegang tot een breed scala aan educatieve materialen, online cursussen en zelfs mentorschappen die hen kunnen helpen bij het nastreven van academische uitdagingen. Het is belangrijk om te beseffen dat homeschooling unieke academische kansen biedt die niet beperkt zijn tot traditionele klaslokalen.

Ik twijfel zelf ook zeer sterk over de waarde van de huidige opleidingen over een jaar of 20 van nu. Zullen die dan überhaupt nog wel bestaan als onze jongens begin 20 zijn? Gekeken naar de mega snelle ontwikkelingen met onder andere artificial intelligence, denk ik persoonlijk dat vervolgopleidingen (en vele banen) verledentijd gaan worden. Sneller dan we nu wellicht denken.

Persoonlijk geloof ik dan ook meer in onze kinderen leren flexibel zijn, kansen leren zien en benutten en het ondernemerschap in breedste zin meegeven. Daarmee kunnen ze meebewegen met wat de wereld van hen vraagt. En zitten ze niet met 1 specifiek ‘papiertje’ opgezadeld waar ze niks meer mee kunnen en met gebrek aan veel belangrijke levens-skills. 

“Homeschoolers hebben geen gestandaardiseerde beoordeling”

Was jij ook zo’n type dat zat te rammen en stampen net voor toetsen?

Ja? Ik denk de meeste mensen.

En hoeveel daarvan is blijven hangen? Hoe betrouwbaar was dan uiteindelijk die tijdelijke beoordeling? Is dat niet enkel een toevallige momentopname?

Een veelgehoorde kritiek is dat homeschoolers geen gestandaardiseerde beoordeling hebben om hun voortgang te meten. Hoewel homeschoolers niet noodzakelijkerwijs gestandaardiseerde tests hoeven af te leggen, betekent dit niet dat ze geen manieren hebben om hun voortgang te beoordelen. Homeschoolers kunnen gebruikmaken van verschillende beoordelingsmethoden, zoals portfolio-evaluaties, projecten, mondelinge presentaties, essays en meer. Deze alternatieve vormen van beoordeling bieden een holistischer beeld van de voortgang en prestaties van het kind. Het is belangrijk om te benadrukken dat het meten van voortgang niet beperkt hoeft te blijven tot gestandaardiseerde tests.

"Homeschooling is duur"

Een veelgehoorde misvatting is dat homeschooling duur is. Hoewel er kosten kunnen zijn verbonden aan leermiddelen, materialen en eventuele online cursussen, kan homeschooling ook worden aangepast aan verschillende budgetten. Er zijn tal van gratis of betaalbare educatieve hulpbronnen beschikbaar, zoals online leermiddelen, openbare bibliotheken en gemeenschapsprogramma's. Daarnaast zijn er ook mogelijkheden voor groepsaankopen en het delen van hulpbronnen binnen homeschoolinggemeenschappen. Het is belangrijk om te beseffen dat homeschooling niet noodzakelijkerwijs duur hoeft te zijn en dat er opties zijn voor elk budget.

"Homeschoolers missen de expertise van professionele docenten"

Er wordt vaak gezegd dat homeschoolers de expertise van professionele docenten missen. Hoewel homeschoolingouders misschien niet de formele onderwijsachtergrond van professionele docenten hebben, betekent dit niet dat ze geen toegang hebben tot expertise en ondersteuning. Er zijn online cursussen, educatieve programma's en coöperatieve leergroepen beschikbaar waar ouders en kinderen kunnen profiteren van de kennis en ervaring van andere homeschoolingouders en experts op verschillende vakgebieden. Daarnaast kunnen ouders ook samenwerken met professionele docenten voor specifieke vakgebieden of gebruikmaken van online platforms die ondersteuning bieden bij het lesgeven.

Wat mij zelf bijvoorbeeld erg waardevol lijkt is naar de houtsnijder hier in de buurt te gaan. Les te nemen bij de aikido-leraar. Muziekles te nemen bij die ene goede pianist. Met die ene natuurliefhebber op pad te gaan die alles weet van vleermuizen en nachtleven in het bos. En zo meer en meer experts in hun vak in het leven laten van onze kinderen. Ik geloof zelf meer in samenwerken met experts dan 1 persoon (een leraar, of ik als ouder die lesgeeft) die alles zou moeten weten (hoe realistisch is dat überhaupt?). Zodat de kinderen weten wat er allemaal is en bestaat in de wereld, en zo nog beter hun eigen levenspad kunnen ontdekken.

"Homeschooling is niet legaal of gereguleerd"

Een veelgehoord misverstand is dat homeschooling niet legaal of gereguleerd is. In Nederland is homeschooling legaal, en het moet voldoen aan de wet- en regelgeving met betrekking tot leerplicht. Hier vind je een artikel over de wetgeving, welke ik erover schreef. Ouders moeten een vrijstelling van de leerplicht aanvragen en voldoen aan de bepalingen die daaraan zijn verbonden. Het is belangrijk voor ouders om zich goed te informeren over de wettelijke vereisten en contact op te nemen met de juiste autoriteiten om aan hun verantwoordelijkheden te voldoen.

Daarnaast is er controle door een leerplichtambtenaar die langskomt zo nu en dan. Om te zorgen dat het onderwijs dat de kinderen krijgen van voldoende niveau is.

"Homeschooling is alleen voor religieuze gezinnen"

Een veelvoorkomend misverstand is dat homeschooling alleen geschikt is voor religieuze gezinnen. In werkelijkheid is homeschooling een keuze die openstaat voor gezinnen met diverse achtergronden en overtuigingen. Het kan worden aangepast aan de waarden, doelen en filosofieën van elk gezin, ongeacht hun religieuze of niet-religieuze overtuigingen. Homeschooling biedt de mogelijkheid om een op maat gemaakt onderwijsprogramma te creëren dat de specifieke behoeften en interesses van het kind weerspiegelt. 

Conclusie

Het is belangrijk om de kritiek en vooroordelen rondom homeschooling kritisch te bekijken en te doorbreken met feitelijke informatie en inzichten. Homeschooling biedt flexibiliteit, individualisering en tal van kansen voor sociale interactie, academische groei en persoonlijke ontwikkeling. Maar het is wel aan ons ouders om te bepalen of we in staat zijn onze thuisgeschoolde kinderen dat allemaal te kunnen bieden en laten ervaren. Wij zijn de basis van dat wat zij wel en niet meekrijgen, en dat is iets om zeer kritisch op te zijn.  

En ook goed om te onthouden: Het maakt natuurlijk helemaal niks uit als anderen wat ‘vinden’ van jouw keuzes. Het zou fijn zijn als iedereen je met spandoeken langs de weg toejuicht terwijl ze confettikanonnen afschieten. Maar dat is vaak niet de realiteit ;). Dus ga daar ook zeker niet naar opzoek. Zoek simpelweg het pad dat aansluit bij wat volgens jou/jullie de beste basis is voor je kind, ongeacht wat anderen daarvan vinden en denken.

Afsluitende anekdote van mijn sociale awkwardness op al jonge leeftijd

Mijn moeder vertelde ooit dat de juf op de kinderopvang tegen haar zei ‘Op zo’n manier komt het echt niet goed met haar.’ “Haar” was ik in dit geval. Omdat ik stil in een hoekje onder de jassen op de gang wachtte tot ik weer gehaald werd. En geen enkele vorm van interesse toonde in wie dan ook daar, dacht die mevrouw dat ik kansloos verloren was in deze wereld.

Mijn moeder besloot me op te halen en tegen alle adviezen in langer thuis te houden voor ze het weer eens probeerde met me.

Of het echt ‘goed’ met me gekomen is houden we in het midden ;) maar in functioneer prima in deze wereld vol chaos. Dus ik kan uit ervaring zeggen: Meestal komt het gewoon helemaal goed ;).