Rationeel hadden we het al helemaal bedacht en beredeneerd. Het zou lekker praktisch zijn als het in augustus zou gebeuren, een derde zwangerschap. Dan zou het kindje rondom mei geboren worden net als de andere twee. Weer 2 jaar ertussen, zoals nu ook tussen Jayson (27 april 2021) en Harvey (2 mei 2023). Dan zijn alle kleertjes per seizoen gewoon weer te hergebruiken, we weten zelf waar we aan toe zijn omdat het een herhaling van het verleden is. Het was ook praktisch met onze bedrijven en de businessclub die we organiseren.
Maar ons hoofd en ons hart lagen weer eens niet op lijn…
Eind december 2023 begon het bij mij heel duidelijk te spelen: Het verlangen naar een derde kindje. Al voor Harvey, onze tweede zoon, geboren werd wisten John en ik dat er op alle vlakken ruimte zou zijn voor een derde. We hadden al uitgesproken naar elkaar dat we het weer in eenzelfde tijdlijn zouden willen. Totdat het in december 2023 al een bijna niet te beheersen verlangen werd. John en ik hadden het er niet over gehad. We hadden immers bedacht om vanaf augustus 2024 weer te beginnen dus het openbreken leek me onnodig.
Tot John in Januari ineens vroeg hoe ik er tegenaan keek. Of ik nog steeds een derde zou willen. Met die vraag gaf ik enthousiast antwoord dat het wat mij betreft niet snel genoeg zou kunnen zijn. John gaf aan de dag ervoor hetzelfde gevoeld te hebben, wat ook de reden was dat hij het opbracht.
Ineens was het nog maar net januari – en niet pas augustus - en wisten we dat ‘nu’ al het moment was.
Bewust Zwanger Worden, Conscious Conception
Sinds 2020 zijn we al heel bewust bezig gegaan met onze eigen processen. In voorbereiding op de eerste zwangerschap in augustus 2020 hebben we bijna een jaar lang onszelf op spiritueel, mentaal, emotioneel gebied voorbereid. Op financieel, relationeel en fysiek gebied ook. Die processen lopen altijd door. Je zou kunnen zeggen dat ze in 2020 de grootste impact hadden, toen hadden we nog heel veel van onze eigen processen en dingen uit het verleden te doorleven.
Ik nam er toen in 2020 deze podcast over op, met alles wat we in de Concious Conception fase deden.
In 2022 doorliepen we diezelfde bewuste reis opnieuw. Waar voor mij vooral de focus lag op het fysieke stuk. In de eerste zwangerschap had ik zo enorm last van mijn te slappe lichaam gehad waardoor rug- en bekkenpijn al heel vroeg opspeelden. Dat wilde ik voorkomen en daarom lag mijn focus toen vooral op heel bewust fysiek sterker worden door middel van krachttraining. Wat zeer zeker haar vruchten afwierp tijdens de tweede zwangerschap, tot enkele uren voor de bevalling werkte ik in de moestuin en was ik fysiek zo fit als een hoentje. Traag, maar fit, haha.
Daarnaast zijn we altijd verdieping aan het aanbrengen in onze relatie, financiële ‘spel’ dat we spelen, mindset en is er eigenlijk altijd een ‘bewuste’ reis gaande. Het voelde dan ook alsof we nu al direct klaar waren voor de derde, zonder heel grote voorbereidingen.
Hoe we financieel voorbereiden op de kinderen en ook voor hen al vermogen bouwen deel ik in deze video.
De maanden ervoor had ik aan mijn lijf gewerkt zodat alle zwangerschapskilo’s sinds mei 2023 er weer af waren. Ik was na de bevalling van Harvey 8 kilo zwaarder dan ‘normaal’. Die kilo’s wilde ik er af hebben omdat ik me dan fijner in mijn lijf voel. Dat stukje was bereikt begin 2024.
Ik had sterk de behoefte om nog te sapvasten en enkele spirituele reizen te doen. We hadden in februari weer een prachtig relatie-weekend vanuit Straight Line Leadership gevolgd voor verdere verdieping. En alles was daarmee besproken, doorleefd en bewust voorbereid.
Watervasten was ook een van de voorbereidingen, daarover nam ik deze podcast op.
We probeerden voor een derde kindje.. maar het ging mis
Bij de eerste en tweede zwangerschap was het direct de eerste rondes raak. Iets waar we heel dankbaar voor zijn en veel geluk mee hebben. Maar ergens gingen we er gemakshalve vanuit dat dat nu wel weer zou zijn.
En dat was ook zo… Rond eind januari was mijn ovulatie, wat per toeval zo samenviel waardoor we ‘meteen’ konden proberen voor een derde na ons gesprek eerder die maand. En al vrij snel kreeg ik weer de standaard bekende zwangerschapssymptomen. Zo’n weeïge misselijkheid, een ‘weten’ dat ik zwanger was, gekke kleine kwaaltjes. En de belangrijkste, mijn ongesteldheid bleef uit. De kalender kan ik afstemmen op mijn menstruatie, zo regelmatig is mijn cyclus, en deze keer begon het dus niet. De eerste weken van zwanger zijn gingen voorbij en ik had al precies uitgeteld wanneer de kleine er dan zou zijn. Maar, een week nadat we de bevestiging hadden dat de zwangerschap aan het prille begin stond, begon ik licht te bloeden.
Het bloeden was maar 1x tijdens het plassen, ik maakte me een beetje zorgen maar het was zo licht dat ik het aan de kant zette. De keren erna was er geen bloed, dus het leek echt een incident. Twee dagen daarna begon het lichte bloeden weer, het was meer een soort heel licht roze afscheiding. Ondertussen begon ik wel onzeker te worden en te twijfelen of het goed zou blijven gaan. Het bloedden stopte weer, tot ik nog twee dagen later in korte tijd enorm veel bloed verloor. Eraan vooraf gingen overigens vele uren dat ik besloot ‘gewoon niet te gaan plassen’ want dan hoefde ik niet geconfronteerd te worden met het bloed dat steeds ietsje toenam.
De twijfel, onzekerheid en ontkenning is zo’n enorme mindfuck. Enerzijds wetende dat het mis kan gaan zo vroeg in een beginnende zwangerschap. Anderzijds wensend en hopend dat het innestelingsbloed is, bloed dat ‘niks zegt’ of dat ik het kon stoppen door simpelweg niet te gaan plassen.
Helaas bleef het bloeden die dag doorzetten. En hoewel ik daarna niet meer over een zwangerschapsstokje heb geplast, ben ik er gemakshalve vanuit gegaan dat de zwangerschap niet is doorgezet. Het ‘niet-zwanger’ zien op zo’n stokje wilde ik liever niet.
Drie dagen nadat het misging had ik er vrede mee
Ik had niet verwacht er zo veel moeite mee te hebben dat het mis was gegaan. Toch heb ik echt schakeltijd nodig gehad enkele dagen om het een plekje te geven. Na enkele dagen kreeg ik echter zin om het conscious conception proces nog wat te verdiepen voor mezelf. Ik koos ervoor er de positieve kant van in te zien dat het nu toch nog niet onze tijd was.
In de weken die volgden las ik weer meerdere boeken die ik voorgaande zwangerschappen ook las (zie dit artikel voor mijn boekenlijst).
Ik kocht de cursus Spirit Babies van Free birth society welke ik erg fijn vond als extra pauze-moment om nog bewuster contact te maken met de hopelijk aankomende zwangerschap.
Het voelt nu achteraf als nog wat extra tijd om nog kritischer te kijken naar waar ik nog verdieping wilde zoeken in mezelf. Ik dacht extra na over vragen zoals:
- Wil ik het derde kindje ook het eerste jaar helemaal bij mezelf houden, dus geen opvangdag in de week? Jayson ging vanaf maand 10 heen, Harvey zal pas vanaf dat hij 1 jaar is 1 dag per week heengaan. Hoe wil ik dat de volgende keer?
- Hoe lang voor de uitgerekende datum wil ik deze keer vrij nemen en wat betekent dat voor mijn nieuwe bedrijf die ik nu dit jaar opbouw? En wat betekent dat voor ons andere bedrijf en de businessclub?
- Zijn er fysieke processen die ik nog wil verdiepen? Wil ik nog watervasten, één of enkele dagen? Nog enkele dagen sapvasten?
Met deze vragen kun jij je ook goed voorbereiden op een zwangerschap, én ook tijdens je zwangerschap de diepere laag opzoeken:
Wil je alles lezen over bewust een kindje verwekken en bewust zwanger zijn? Lees dan deze uitgebreide en mega waardevolle blog over Conscious Conception & Conscious Pregnancy.
Het is weer een bijzonder proces
Ineens gingen we van ‘nog lang niet’ proberen voor een derde kindje naar ‘laten we een half jaar eerder dan bedacht beginnen’. Ineens kregen we te maken met de vreugde die enkele weken later verdriet werd. Om via die weg nog wat dieper in onszelf te kijken.
Op moment van schrijven is het meerdere weken geleden dat ik de miskraam had. En ben ik op dit moment weer over ovulatie-stokjes aan het plassen. Vanmorgen kreeg ik de smiley die knipperde op de clearblue test. Het teken dat ‘hoge vruchtbaarheid’ aanwezig is en ‘piek vruchtbaarheid’ binnen enkele dagen zal aandienen. De reden dat we dat bijhouden is zodat we ‘het moment’ ook extra verbindend en bewust kunnen ervaren samen.
Hopelijk gevolgd door de zo gewenste zwangerschap van een derde kindje
P.S. je leest hier een volgende blog, over een helaas tweede miskraam direct na de eerste miskraam..
