Gezondheidsuitslagen en babykleertjes: De uitslag die alles veranderde
De eerste uitslagen van de tumormarkers kwamen binnen. Eigenlijk zou ik op dinsdag uitslagen krijgen maar maandag had ik al contact met de arts. Het duurde heel lang voor we eindelijk bij de tumormarkers aankwamen, want eerst werden alle andere ontstekingswaarden en weet ik wat besproken. Het enige waar ik op gefocust was, waren de markers.
Na vele trage minuten was het verlossende antwoord dat er geen verhogingen in de tumormarkers zichtbaar waren. Goed nieuws!
Dinsdag krijg ik een bericht, ergens was in de overdracht iets niet goed gegaan. Er bleek toch 1 tumormarker verhoogd te zijn, waar die normaal
Dat hoefde niks ernstigs te betekenen, het kan ook komen door ontstekingen. Maar voor we daar antwoord op zouden hebben, moesten we nog ruim een week wachten. Want die uitslagen waren nu nog niet binnen…
Ruim een week later was daar het verlossende antwoord
De arts wond er geen doekjes om, gelukkig.
Direct werd duidelijk dat we na die week wachten op de uitslagen, eindelijk goed nieuws hadden. Geen kwaadaardige cellen.
Mijn klachten en verhogingen zijn veroorzaakt door een ontsteking in het kleine bekken. Ik kende de term ‘kleine bekken’ niet. Je kleine bekken is het gebied tussen schaambot, heupbotten en stuitje en daarin liggen je vagina, eierstokken, eileiders en baarmoeder.
Niks ernstigs gelukkig. Wel iets waar je enorm ziek van kunt zijn (no shit, dat had ik ook al gemerkt ;) ).
Uiteindelijk heeft het nog zo’n 3-4 weken geduurd voor de klachten vrijwel helemaal wegwaren.
Het zwaarste van het proces van de afgelopen maanden was wel het heen en weer geslinger tussen alle mogelijke scenario’s. De onderzoeken. De berichten zoals tumormarker onderzoek, toch een verhoogde marker hebben. Alles dat weken en weken duurde zonder echt duidelijkheid te hebben. Dat was echt slopend.
Ik was dan ook erg blij dat vooral dat erop zat en we nu weer ‘door’ konden voor m’n gevoel.
Ondertussen verder met voorbereiden op baby 3
Er is sinds het hersteld zijn steeds een enorm getouwtrek gaande in m’n hoofd rondom baby 3.
We willen allebei heel graag een derde kindje.
Door de miskramen begin dit jaar denk ik enerzijds ‘laten we er meteen weer voor gaan, zodat we geen ‘tijd verspillen’’. Het voelt een beetje of alle afgelopen eisprongen sinds het ziek zijn ‘verloren momenten’ zijn. Wat ik rationeel wel kan beseffen dat niet zo is, maar het voelt wel zo.
Aan de andere kant denk ik constant ‘laten we nog wachten tot eind dit jaar, even pas op de plaats.’ Om daarna direct te merken dat ik dat heel erg jammer zou vinden.
Om vervolgens weer te denken aan de mogelijkheid dat het misschien weer misgaat zoals begin dit jaar.
En zo ga ik heen en weer tussen mijn gevoel, dat het nu direct weer zou willen, zowel proberen zwanger worden als het zwanger zijn. En de toch onderliggende onzekerheid of het dan wel goed gaat en of ik misschien niet eerst nog enkele maanden het ‘proberen’ wil overslaan zodat ik dan sowieso niet teleurgesteld kan worden.
Puur naar ons gevoel geluisterd is het simpel: Meteen weer voor gaan.
Het is best intens, wat 2 miskramen doen, wat onzekerheid rondom gezondheid doet, en dat het ongedwongen gevoel en de lichtheid er wat meer af is. Ondanks het erg graag willen maar toch nog heel even afwachtend zijn, ben ik de afgelopen weken tijdens de zomer heel veel bezig geweest met alle babyspullen en onze kamers in huis.
De babyspullen- en speelkamer
We hadden boven een slaapkamer als kinderspullen en speelgoed opslag ingericht. Die kamer werd ook gebruikt als speelkamer. Omdat dat boven was en Jayson (27 april 2021) soms beneden op de wc moet plassen tussendoor, was dat onhandig. Hij gaat dan namelijk de trap af en hoewel hij zeer zorgvuldig is met het traphekje achter hem dicht doen, was dat toch niet een ideale oplossing als hij en Harvey even boven speelden. Een potje neerzetten ook niet, want Harvey (2 mei 2023) gaat daarna 100% zeker met de urine zitten spelen. Ook niet ideaal ;)
Dus hebben we onze beneden slaapkamer, waar het 3 meter brede familiebed was, naar boven gesleept. De speelkamer beneden ingericht zodat ze daar kunnen spelen als ze willen. En alle babyspullen in een andere ongebruikte slaapkamer gelegd. De kamer waar ook mijn kleding hangt. Die kamer is nu volledig ingevuld met babyspullen en alle kleertjes die we nog van de jongens hebben.
Alle wollen kleding verzameld
Er zijn kledingstukken die Jayson en Harvey beide gedragen hebben, pakjes die alleen Harvey droeg. En ook al een geboortepakje voor baby nummer 3 en wat kleine nieuwe pakjes die ik al eerder kocht voor baby 3 waarvan we toen dachten dat het er al aan zou komen.
Die kamer is zo heerlijk om te zijn. Alle kleine broekjes, het super kleine geboortepakje, de wollen vestjes, de salopettes in mini maatjes.
Sowieso houd ik enorm van ‘cycli compleet maken’, dingen afronden, dingen compleet hebben. Hoewel we alle babyspullen al hebben, we hebben na Harvey zijn geboorte niks weggedaan, had ik ook alweer wat andere dingen die ik graag wilde hebben. Zoals het holistische zwangerschapsdagboek als ook het complete beval boekje, van die kneuterige dingetjes waar ik dus enorm van houd. Al die sentimentele dingetjes. Love it haha.
Al met al is de hele uitzet voor baby 3 compleet. Vooral omdat we alles al hadden, maar ook omdat ik dus al het geboortepakje en al die boekjes heb aangeschaft.
En ook is alles op maat gesorteerd en perfect geordend. Ik zei toch, dat ik ervan houd om dingen af te ronden haha. Tijdens de zwangerschap van Harvey was ik ook al zeer vroeg, al in het eerste trimester, volledig klaar met alles voorbereiden. Zodat ik vooral een half jaar lang volledig heb kunnen genieten van het zwanger zijn zonder ook maar met 1 regelding bezig te hoeven. Alleen donormelk regelen was ik mee bezig in de laatste weken van de zwangerschap. Denk je nu: huh wat, donormelk? Ik schreef deze uitgebreide blog over zelf geen borstvoeding kunnen geven, toch borstvoeding voor je kindje.
Iedere keer als ik bezig was de laatste weken met de kleertjes en nadenken over babyspullen, en ook nu ik er over schrijf, merk ik aan alles in m’n lijf dat ik nu direct weer zwanger zou willen zijn. Er voelt zo veel ruimte in ons leven, in ons gezin, in onze relatie in gewoon alles dat we doen, het lijkt me heerlijk om dat hele proces weer te mogen doorlopen.
Het Conscious Conception proces vastleggen
Ik ben vooral benieuwd hoe alles verloopt. En ook blij dat ik er nu – eindelijk – over schrijf, op Youtube video’s over deel en een Instagram pagina voor heb gemaakt. Tijdens de zwangerschap van Jayson deelde ik bewust niks, geen behoefte aan. Vanaf week 20 deelden we pas openbaar dat ik zwanger was. Bij Harvey deelden we dat al vanaf week 5, in de familie en openbaar, hoewel onze familie het letterlijk al in de week van de positieve test wisten haha. En nu bij baby 3 is het zelfs al het hele proces vooraf, waar ik over deel.
Dat voelt heel kloppend. Nooit eerder voelde ik zo sterk dat er een onderwerp is waar ik oneindig over wil blijven schrijven en video’s opnemen.
Zowel over Montessori Thuis als Conscious Conception & Pregnancy, zoektermen op internet en zeker in NL nog super onbekend, waarvan ik hoop dat ze een groter publiek zullen bereiken. Want deze dingen bij meer -aanstaande- ouders brengen voelt echt als m’n levenspad op dit moment. Iets dat volledig ontstaan is tijdens de afgelopen maanden van miskramen, onzekerheden en veranderingen in ons leven.
Bizar, hoe het leven soms zware dingen op ons afvuurt, om ons vervolgens een kant op te laten gaan die de hele tijd al kloppend was, maar waar we tot dan toe nooit echt voor hebben durven kiezen.
Ik heb er zin in. In alles dat ik ga delen, om je mee te nemen in het geheel en in het proces van ons gezin helemaal doorlopen.
Oprecht, ik heb vlinders in m’n buik nu ik dit typ haha.
Vandaag hebben 3 mensen afzonderlijk tegen me gezegd ‘wow, als je over ouderschap praat ga je echt helemaal aan/krijg je super veel energie/merk ik dat je echt vol passie en vuur zit’. Een vriendinnetje, onze videograaf en m’n fantastische rechterhand in marketing.
Alsof het de laatste bevestigingen waren dat dit echt het pad is voor me.
Anyway, ik dwaal af.
Tot in het volgende artikel over Montessori, conscious pregnancy of persoonlijke updates ;) en dank je wel dat je hier bent.